1. Osud dlouhý prsty má, nám karty rozdává.
Ten, co včera spával v parku, dnes vše vyhrává.
Říkám vám, kdo se náhod bál
stojí v prázdnu opodál.

2. Krok za krokem, pravá, levá – prázdný náměstí.
Z dálky kdosi volá, že si šlapu po štěstí.
Přísahám, že se nevzdávám,
stopy náhod poznávám.

R: Jenom v těch náhodách zatím číst se dá
Někdo výš než já víc ví a zná.
Za nosem stále jdou všichni náhodou
svět se v nás jak se zdá, nevyzná.

3. Že je život o náhodách to už dávno znám,
z plakátů jsi ožil, já tě v davu potkávám.
Z mých snů vstal, vedle mě teď stál
na něco se vyptával.

R: Jenom v těch náhodách zatím číst se dá
Někdo výš než já víc ví a zná.
Za nosem stále jdou všichni náhodou
svět se v nás jak se zdá, nevyzná.

Náhodou – stojím blízko tebe nedýchám…
Je záhadou, co ti mám jenom říct?
Náhodou – radši do desíti počítám…
Jen náhodou nic víc.

Krok za krokem, pravá, levá – prázdný náměstí.
Z dálky kdosi volá, že si šlapu po štěstí.

R: Jenom v těch náhodách zatím číst se dá
Někdo výš než já víc ví a zná.
Za nosem stále jdou všichni náhodou
svět se v nás jak se zdá, nevyzná.


Tłumaczenie

Los długie palce ma, karty nam rozdaje.
Ten, co wczoraj spał pod mostem, dzisiaj wygrywa.
Mówię wam, kto bał się zbiegów okoliczności
Stoi na skraju przepaści.

Krok za krokiem, prawa, lewa – pusty plac.
Z daleka ktoś wola, że stąpam sobie po szczęściu.
Obiecuję, że się nie poddam.
Odciski zbiegów okoliczności zauważam.

R: Tylko ze względu na te zbiegi okoliczności
na razie możemy czytać.
Ktoś, kto jest wyżej niż ja, więcej wie i lepiej nas zna.
Za nos wszystkich prowadzi ten zbieg okoliczności.
Świat, jak widać, nie za dobrze nas zna.

Że życie to jeden wielki zbieg okoliczności, to ja dawno wiem.
Widziałam cię na plakatach, a teraz spotykam cię na ulicy.
Z moich snów wstał, obok mnie teraz stał
I o czymś ze mną rozmawiał.


R: Tylko ze względu na te zbiegi okoliczności
na razie możemy czytać
Ktoś, kto jest wyżej niż ja, więcej wie i lepiej nas zna.
Za nos wszystkich prowadzi ten zbieg okoliczności.
Świat, jak widać, nie za dobrze nas zna.

TO zbieg okoliczności – stoję obok ciebie, nie mogę oddychać.
Kurczę, co mam ci powiedzieć?
TO zbieg okoliczności – wolę policzyć do 10
I nic więcej.

Krok za krokiem,prawa, lewa – pusty plac.
Z daleka ktoś woła, że stąpam sobie po szczęściu.

R: Tylko ze względu na te zbiegi okoliczności
na razie możemy czytać
Ktoś, kto jest wyżej niż ja, więcej wie i lepiej nas zna.
Za nos wszystkich prowadzi ten zbieg okoliczności.
Świat, jak widać, nie za dobrze nas zna.